ارزش بیلی روبین خون بندناف در پیش بینی هیپربیلی روبینمی پس از تولد

مقدمه: زردی از شایع ترین نشانه های بالینی دوران نوزادی است و شکل شدید آن منجر به مسمومیت عصبی (کرن ایکتروس) می گردد. به همین دلیل تشخیص و درمان آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین ارزش پیش بینی کننده بیلی روبین بند ناف در ارتباط با هیپر بیلی روبینمی پس از تولد صورت پذیرفت. روش کار: در این مطالعه مقطعی، 341 نوزاد متولد در بیمارستان شریعتی بندرعباس به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. نوزادان سالم ترم و نزدیک به ترم (هفته 35 ≤ سن حاملگی) با وزن بالای 2500 گرم وارد مطالعه شدند. نوزادان مبتلا به آسفکسی، آنورمالیهای مادرزادی و نیازمند به احیاء از مطالعه خارج شدند. نوزادان بر اساس بیلی روبین خون بندناف (ucsb) به دو گروه: <2mg/dl بیلی روبین توتال و ≥2mg/dl بیلی روبین توتال تقسیم شدند. همچنین بر اساس میزان بیلی روبین سرم (tsb)، روز سوم پس از تولد به دو گروه <12.9 mg/dl tsb (هیپربیلی روبینمی فیزیولوژیک) 12.9 mg/dl≤ tsb (هیپربیلی روبینمی پاتولوژیک) تقسیم شدند. اطلاعات شامل وزن، جنس و غلظت بیلی روبین سرم بند ناف و روز سوم پس از تولد به صورت پرسشنامه جمع آوری و توسط نرم افزار spss و آزمونهای t و chi- square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و 05/0p< معنی دار تلقی شد. نتایج: میانگین بیلی روبین خون بند ناف 678/0±556/2 و میانگین بیلی روبین روز سوم 234/2±124/12 بود. از 76 نوزاد در گروه اول با ucsb < 2mg/، 69 نوزاد (7/90%). در روز سوم tsb <12.9 mg/dl و 7 نوزاد (3/9%) در روز سوم ≥12 mg/dl tsb داشتند. از 261 نوزاد گروه دوم با ucsb ≥ 2mg/dl، 150 نفر (4/57%) در روز سوم پس از تولد tsb≥12.9mg/dl و 111 نفر (6/42%) در روز سوم پس از تولد tsb<12.9mg/dl داشتند. ارتباط آماری معنی داری بین بیلی روبین بندناف با بیلی روبین روز سوم پس از تولد مشاهده شد (001/0p<). نتیجه گیری: بیلی روبین خون بندناف می تواند به عنوان عامل پیش بینی کننده شدت هیپربیلی روبینمی پس از تولد در نوزادان باشد.